இந்தியாவின் எதிர்கால பொருளாதாரம் குறித்து விதவிதமாய் செய்திகளும் ஆரூடங்களும் சொல்லப்பட்டு வரும் இந்த வேளையில், செவன் சிஸ்டர்ஸ் என்று அழைக்கப்படும் வடகிழக்கு மாநிலங்களில் ஒன்றான மிசோரம் இதை வேறு விதமாக எதிர்கொள்கிறது.

ஹாவ்பங், இந்திய-மியான்மர் எல்லையில் இருக்கும் மிசோரம் மாநில கிராமம். இந்தியாவின் மற்ற மாநிலங்களை விட கூடுதலாகவே இங்கு ரூபாய்களுக்கான தட்டுப்பாடு நிலவுகிறது. காரணம் வங்கிகள்,அஞ்சலங்கள், ஏடிஎம் போன்றவை ஒப்பீட்டு அளவில் மிகவும் குறைவாகவே உள்ள மாநிலம் இது. ரூபாய் தட்டுப்பாட்டை அஸ்ஸாம் போன்ற மாநிலங்கள் பூட்டான் நாட்டு தாளை பயன்படுத்தி சமாளித்து வரும் நிலையில் மிசோரம் மக்கள் கைகளில் எழுதிய தாள்களை பயன்படுத்த தொடங்கியுள்ளனர்.  

விவசாயத்தை மட்டுமே அடிப்படையாக கொண்ட இந்த கிராமத்தில் ரூபாய்தாள்கள் செல்லாதவை என அறிவிக்கப்பட்ட பின் 7 நாட்கள் வரை காத்திருந்துள்ளனர். இந்த தேக்க நிலை மாற இன்னும் பல நாட்கள் ஆகும் என தெரியவரவும் தங்கள் ஊருக்குள் மட்டுமே செல்லத்தக்க வகையில் கையெழுத்து தாள்களை பணமாக பயன்படுத்த தொடங்கியுள்ளனர்.  அந்த ஊர்த்தலைவரின் ஒப்புதலோடு இதை நடைமுறைப்படுத்தியுள்ள கிராமத்தினர். 100 மற்றும் 50 ரூபாய்களுக்கான தாள்களை மட்டும் கைகளில் எழுதி புழக்கத்தில் விட்டுள்ளனர்.

கிராம மக்களின் அடிப்படை தேவைகளை தீர்க்கும் மளிகைக்கடை, காய்கறி கடை மற்றும் மருந்து கடையிலும் இந்த தாள் ஏற்கப்படும் என கூறுப்பட்டுள்ளன. மேற்படி கடைக்காரர்களும் அந்த தாள்களை பயன்படுத்தி மற்ற கடைகளில் பொருட்களை வாங்கலாம் எனவும் தெரிவிக்கின்றனர்.  

ஏற்கனவே மிசோரம் மாநிலத்தின் பெரும்பாலான விவசாய கிராமங்களில் "கோலோக் டாவ்" என்கிற ஆளில்லா கடைகள் புழக்கத்தில் உள்ளன. தோட்டங்களை ஒட்டிய தெருக்களில் பொருட்களை வைத்து விட்டு அதற்கான விலையை எழுதி வைத்துவிடுவார்கள். அங்கே ஒரு பாட்டில் இருக்கும். தேவையானவர்கள் பொருட்களை எடுத்துக்கொண்டு அதற்குரிய பணத்தை அதில் போட்டு விடுவார்கள். மீதி சில்லறை எடுப்பதாக இருந்தாலும் சரியான சில்லறையை எடுத்துக்கொண்டு உரிய பணத்தை அதில் போட்டுவிடுவார்கள். உலகத்திலேயே மிசோரம் கிராமங்களில் மட்டுமே இப்படியான பழக்கம் நடைமுறையில் உள்ளது. முன்பு ஒன்றுபட்ட சோவியத் ரஷ்யாவில் இப்படியான கடைகள் இருந்தது குறிப்பிடத்தக்கது.