!...Payanam...!

காங்கிரஸ், ராகுல் காந்தி, விஜய் மல்லையா ஆகியோரின் ட்விட்டர் பக்கங்களை ஹேக் செய்து தகவல்களை லீக் செய்த ஹேக்கர் குழுவின் பெயர் Legion.

இவர்கள் அப்போலோ மருத்துவமனையின் சர்வர்களைக் கூட ஹேக் செய்துள்ளார்களாம். ஆனால், தகவல்களை லீக் செய்தால், இந்தியாவில் குழப்பம் ஏற்படும் என வாஷிங்டன் போஸ்ட் பத்திரிகைக்கு பேட்டி கொடுத்துள்ளனர். இவர்களுடைய அடுத்த டார்கெட் லலித் மோடியாம்!

ஜெயலலிதா மரணம் அடைவதற்கு சில நிமிடங்கள் முன்பு முதல்வர் வேட்பாளராக எடப்பாடி பழநிசாமியை சசிகலா தேர்வு செய்து வைத்திருந்ததாகவும், ஆனால் மோடியின் மிரட்டலை அடுத்தே திடீரென பன்னீர்செல்வம் முதல்வர் பதவி ஏற்றுக்கொண்டதாகவும் ஃபேஸ்புக்கில் ஒரு பதிவு வெளிவந்துள்ளது. இது உண்மை என்றால் தமிழகத்தை மன்னார்குடி மாஃபியாக்களில் இருந்து மோடி காப்பாற்றியதற்கு அனைவரும் நன்றி சொல்ல வேண்டும். இதோ அந்த பதிவு

5-12-2016 (நேற்று முன்தினம்) “மன்னார்குடி மாஃபியா” நரேந்திர மோடி என்றால் யார் என்று புரிந்துக் கொண்டது.

மாலை 5:05 PM : அதிமுக எம் எல் ஏக்கள் பன்னீர்செல்வத்தை மட்டும் தவிர்த்து விட்டு அப்பல்லோவில் சந்திக்கிறார்கள். சசிகலாதான் அதிமுக தலைவர் என்று தேர்ந்தெடுக்கவும், சசிகலா குடும்பத்தின் நெருங்கிய தொடர்புடைய எடப்பாடி பழனிசாமி புதிய முதல்வராகவும் தேர்ந்தெடுக்க முடிவு செய்யப்படுகிறது

மாலை 5:45 PM: தில்லியில் இருந்து வரும் ஒரு அழைப்பு சசிகலா & கோ வின் இந்த சந்திப்பையும், முடிவையும் நிறுத்த சொல்லி வருகிறது.

மாலை 6:04 : மோடி அவர்களின் காபினெட்டில் இருக்கும் ஒரு திறமைமிக்க வழக்கறிஞர் பெண், அப்பல்லோவுக்கு வருகை புரிகிறார். சசிகலா & கோ உடன் சந்திப்பை நிகழ்த்துகிறார்.

மாலை 6:57 PM: தமிழக அரசை கைப்பற்றினால், மத்திய அரசில் இருந்து சசிகலா குடும்பம் எப்படிப்பட்ட விளைவுகளை சந்திக்க நேரிடும் என்பதை அவர் தெளிவாக விளக்கி முடிக்கிறார்.

மாலை 7:10 PM: சசிகலா & கொ, இரண்டாவது மாடியில் உள்ள‌.அறை எண் 207 சந்திக்கின்றது. நெடிய விவாதத்திற்கு பிறகு மோடி அவர்களின் இந்த செக் மேட்டை அவர்கள் உணர்கிறார்கள். தங்கள் திட்டத்தை கைவிடுகிறார்கள்

இரவு 11:10 PM: அதிமுக எம் எல் ஏக்கள் மீண்டும் இரண்டாவது முறை (இம்முறை பன்னீர் செல்வம் பங்கெடுக்கிறார் ) சந்திக்கிறார்கள். மோடி அவர்களின் தேர்வான பன்னீர் செல்வம் முதல்வராக அறிவிக்கப்படுகிறார்.

இரவு 12:10 (6-10-2016) : மான்புமிகு முதல்வர் ஜெயலலிதா அவர்கள் இறந்ததாக அறிவிக்கப்படுகிறார்.

இரவு 12 : 50 ஓ பன்னீர் செல்வம் முதல்வராக பதவியேற்கிறார். ஜெயலலிதா அவர்கள் இருக்கையில் இருந்த அதே அமைச்சர்களே இடம் பெறுகிறார்கள். இதுதான் அந்த பதிவு. இப்போது சொல்லுங்கள், மோடிக்கு அனைவரும் நன்றி சொல்வோமா!.

ஜெயலலிதாவின் அதிதீவிர விசுவாசியான ராமராஜனுக்கு, எம்.பி.பதவியெல்லாம் கொடுத்து அழகு பார்த்தார் அவரும்! அந்தோ பரிதாபம். அந்த பதவியை முழுசாக கூட அனுபவிக்க முடியாமல் துவக்க நிலையிலேயே டக் அவுட் ஆக வைத்தது விதி. தொடர்ந்து அதிமுக வின் பிரச்சார பீரங்கியாக இருந்த ராமராஜனுக்கு, சாண் ஏறினால் முழம் சறுக்குகிற அளவுக்குதான் அமைந்தது எல்லாமே! மளமளவென அம்மாவின் மனதில் மீண்டும் பிடிக்க ஆரம்பித்த நேரத்தில்தான் அந்த பலத்த ஆக்சிடென்ட்.

கார் விபத்தில் சிக்கி படு காயத்துடன் மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்பட்டிருந்தவரை சென்னைக்கு வரவழைத்து, அப்போலோவின் அனுமதித்து உயிர் பிழைக்க வைத்தார் ஜெ. மொத்த செலவையும் முதல்வரே ஏற்றுக் கொண்டது, ராமராஜன் மீது அவருக்கு இருந்த அன்பிற்கு ஒரு சின்ன எடுத்துக் காட்டு. அப்படியெல்லாம் உயிர் பிழைத்து வந்தாலும், கழகமும், தலைமையும் ஏனோ அவருக்கு ஒரு பதவியும் தராமல் வைத்திருந்தது. அண்மையில் வந்த சட்டமன்ற தேர்தலில் கூட அவருக்கு சீட் வழங்கப்படவில்லை.

மாறாக கருணாஸ் போன்றவர்களெல்லாம் உள்ளே வந்தார்கள். சற்று மன வருத்தத்தில் இருந்த ராமராஜன், அம்மா மறைவுக்குப் பின் என்ன முடிவெடுத்திருக்கிறார்?

வேறென்ன…? எல்லா டாப்புகள் போலவே சின்னம்மாவுக்கு கை கொடுக்க முன் வந்துவிட்டார். அவர் வெளியிட்டுள்ள அறிக்கையில்,

அஇஅதிமுக வின் புதிய பொதுச்செயலாளர் பதவிக்கு அம்மாவிற்கு பின் தகுதியானவர் சின்னம்மா சசிகலாதான் என்கிறார் ராமராசுன். புரட்சித்தலைவி அம்மா அவர்களிடம் முழுவதுமாக உடனிருந்து பயிற்சி எடுத்தவர் சின்னம்மா. அம்மாவின் லட்சியங்களை நிறைவேற்ற சின்னம்மா சசிகலா அவர்கள் பொதுசெயலாளர் பதவிக்கு வருவதற்கு தொண்டர்கள் அவருக்கு முழு ஒத்துழைப்பை வழங்க வேண்டும் என்று கேட்டுக் கொண்டிருக்கிறார்.

தமிழ் சினிமா வரலாற்றை மட்டும் அல்ல, தமிழக அரசியல் வரலாற்றையும் ரஜினியைத் தவிர்த்துவிட்டு நிச்சயம்

எழுதமுடியாது.  அவர் தீவிர அரசியலில் இல்லைதான். அவர் பட வெளியீட்டு சமயத்தைத் தவிர, அவர் எப்போதும் அரசியல் பேசியதில்லைதான்... ஏன் அவர் ஒரு காலமும் தமிழகத்தின் முக்கிய நிகழ்வுகள் குறித்து அவர் திண்ணமாக, தன் கருத்தைக் கூறியதில்லைதான். ஆனால், சினிமாவில் வணிக நோக்கத்துக்காகக் கட்டமைக்கப்பட்ட ரஜினி எனும் பிம்பத்தின் நிழல், அரசியல் களத்தில் இன்னும் படர்ந்துதான் இருக்கிறது. ஒரு யுகத்தின் பழமையைக் கடந்த நிமிடத்தின் மீது, அள்ளிப் பூசும்... ஒளியின் வேகத்துடன் போட்டி போட எண்ணும் இந்தச் சமூக ஊடக காலத்திலும்... ரஜினி என்னும் பிம்பம் இன்னும் உயிர்ப்புடன்தான் இருக்கிறது. அதனால்தான் பிரதமர் வேட்பாளரே தமிழகத்துக்கு வந்தாலும், போயஸ் கார்டன் ரஜினி வீட்டுக்குச் சென்று ஒரு புகைப்படம் எடுத்து ஊடகங்களுக்கு வெளியிடுவதில் கண்ணும் கருத்துமாக இருக்கிறார். தேர்தல் காலங்களில், சம்பந்தமே இல்லாமல் ரஜினி என் நண்பர் என அரசியல் தலைவர்கள் பேட்டி அளிக்கிறார்கள்.

சரி, ரஜினி என்னும் பிம்பம் உருப்பெற்றது எப்போது...? அந்தப் பிம்பம் திரை வணிகத்துக்கு எந்த அளவுக்குப் பயன்பட்டு இருக்கிறது என்பதை ஆராய்வதுதான் இந்தக் கட்டுரையின் நோக்கம்.

ரஜினி என்னும் பிம்பம் உச்சம்தொட்டது அண்ணாமலை திரைப்படத்துக்குப் பிறகுதான். அதற்கு முன்பே அவருக்கு சூப்பர் ஸ்டார் என்னு அடைமொழி அளிக்கப்பட்டிருந்தாலும், அதற்கு முன்பே அவர் பாக்ஸ் ஆஃபிஸில் முடிசூடா மன்னனாக இருந்தாலும், ரஜினி என்னும் ஆளுமையை முழுமையாகப் பயன்படுத்திக் கொண்டது அந்தத் திரைப்படம்தான்.

 “விளம்பரத் தட்டிகள் இல்லை”

சுரேஷ் கிருஷ்ணா  “My days with Baasha" புத்தகத்தில் இவ்வாறாக எழுதுகிறார், “அண்ணாமலை திரைப்படம் வெளியான சமயத்தில், அரசியல் சூழல் ரஜினிக்கு சாதகமாக இல்லை. படம் வெளியாவது குறித்த எந்த போஸ்டர்களும், விளம்பர பதாகைகளும் இல்லை. ஆனால், படம் குறித்த இந்த மெளனம்தான், திரைப்படத்துக்குப் பெரும் வரவேற்பைப் பெற்றுத் தந்தது” என்கிறார். இதை படம் சார்ந்ததாக மட்டும் கடந்து சென்றுவிட முடியாது என்பதுதான் நிதர்சனம். எப்போதும் ரஜினியின்  மெளனம் அல்லது அளந்து பேசுதல் தான்... ரஜினி என்னும் பிம்பத்தை உருவாக்குவதில் பெரும் பங்காற்றி இருக்கிறது. ரஜினியின் சமகாலத்து நாயகனாக இருக்கும் கமலின் பிம்பம் பேச்சால் கட்டமைக்கப்பட்டதென்றால்... ரஜினியின் பிம்பம் மெளனத்தால் கட்டமைக்கப்பட்டதுதான்.  மெளனத்தை சரியாக தன் வளர்ச்சிக்குப் பயன்படுத்திக் கொள்ளத் தெரிந்த நாயகன் ரஜினி.

ரஜினி என்னும் பிம்பத்தை வடிவமைப்பதில் இன்னொரு காரணி முக்கிய பங்காற்றி இருக்கிறது. அது அவரது ‘அப்பாவித்தனம்’. பணபலம், படைபலம் வைத்திருக்கும் வலிமையான வில்லனைதான் தன் திரைப்படங்களில் எதிர்த்துக் கொண்டிருப்பார். ஆனால், அதே சமயம், தன் அப்பாவித்தனத்தை திரைப்படங்களில் முன்னிலைப்படுத்துவதிலும் கவனமாக இருப்பார்.  பெரும்பான்மையான தமிழ் மனம், புத்திசாலிகளைவிட அப்பாவிகளைதான் விரும்பும். புத்திசாலிகள் ரசிகனுடைய ஈகோவுடன் மோதுகிறார்கள். ஆனால், அப்பாவிகள் ரசிகனின் மனதைக் கரைக்கிறார்கள்.  இந்த உளவியலை நன்கு அறிந்து வைத்திருந்தார் ரஜினி.  தன் படங்களில் சண்டைக்காட்சிகள், பஞ்ச் வசனங்களுக்கு எவ்வளவு முக்கியத்துவம் அளித்தாரோ. அதற்கு சற்றும் குறையாமல், அப்பாவித்தனமான காட்சிகளுக்கும் முக்கியத்துவம் அளித்தார். மீண்டும் அண்ணாமலை படத்தையே ஆய்வுக்கு எடுத்துக் கொள்கிறேன். பால்காரரான ரஜினி, பால் விநியோகம் செய்வதற்காக பெண்கள் விடுதிக்கு செல்வார். அந்த சமயத்தில் அந்த விடுதியில் ஒரு பாம்பு நுழைந்து, விடுதியே அல்லோலப்பட்டுக் கொண்டு இருக்கும். பெண்கள் ரஜினி உதவியை நாடுவார்கள். ஆனால், ரஜினி அந்தப் பெண்களை விட அதிகம் பயம் கொள்வார். அதே நேரம், பெண்கள் ஒரு இக்கட்டில் இருக்கும்போது சினிமா மரபுப்படி நாயகன் விலகி செல்லல் ஆகாது. ரஜினி பயத்துடன் அந்த பாம்பைப் பிடிக்க எத்தனிப்பார். பாம்பு குளியலறை வழியாக வெளியே சென்றுவிடும். அந்த சமயத்தில் குளியலறையில் குளித்துக் கொண்டிருக்கும் நாயகியை ரஜினி பார்த்துவிடுவார். அப்பாவித்தனமான வேடம் பூண்ட ரஜினி, தான் தவறு செய்துவிட்டதாக ஒரு விளையாட்டுதனமான ஒரு தோற்றத்தை பார்வையாளனுக்குக் கடத்த...“கடவுளே... கடவுளே...” என்ற வசனத்தை உச்சரித்துச் செல்வார்.  இந்த வசனத்தை இப்படத்துக்குள் கொண்டுவந்தது ரஜினி என்கிறார் அப்படத்தின்  இயக்குனர் சுரேஷ்கிருஷ்ணா.
இக்கட்டுரைக்குச் சம்பந்தமில்லாவிட்டாலும், இன்னொரு தகவலையும் இங்கு பகிர்கிறேன், அண்ணாமலை படத்தில் ரஜினியின் மீது ஒரு பாம்பு ஏறும் அல்லவா...? அந்தப் பாம்பு விஷம் எடுக்கப்படாத பாம்பாம். அந்தக் காட்சி எடுத்து முடிக்கும்வரை இந்த தகவல் இயக்குநர், ரஜினி உட்பட யாருக்கும் தெரியாதாம். விஷயம் தெரிந்தவுடன் தான் பதறிவிட்டதாக, சுரேஷ் கிருஷ்ணா தன் புத்தகத்தில் பகிர்கிறார்.

“ரஜினி என்னும் பிராண்ட்”

சரி, மீண்டும் கட்டுரைக்கு வருவோம். ரஜினி இன்னொரு விஷயத்திலும் மிகத்தெளிவாக இருந்திருக்கிறார். தனக்காக திரைப்படங்களில் துதிபாடுவது எல்லைமீறிவிட கூடாது என்பது தான் அது. ‘மலை... அண்ணாமலை’ என்னும் வசனம் அண்ணாமலை திரைப்படத்தில் ஒரே ஒரு முறை தான் உச்சரிக்கப்பட்டு இருக்கிறது. அது போல பாட்ஷா படத்தில் வரும், காலங்கள் கடந்து நிற்கும் வசனமான, “நான் ஒரு தடவை சொன்னா... நூறு தடவை சொன்ன மாதிரி” என்ற வசனம் அந்தப் படத்தில் அதிகப்பட்சமாக ஆறு முறை தான் வருகிறது. இது ஏதோ ஏதேச்சையானது அல்ல... திட்டமிட்ட ஒன்று. தனக்காகத் துதிபாடுவது எல்லைமீறிச் சென்றால், அது தனக்கே எதிராகப்போகும் என்பதை நன்கு உணர்ந்திருக்கிறார் ரஜினி. அவருக்குப் பின்னால் வந்த, அவர் போல ‘பாக்ஸ் ஆஃபிஸ்’ நாயகன் ஆகவேண்டும் என்று ஆசைப்பட நாயகர்கள் தவறவிடும் இடம் இது தான்.

அவர் திரைப்படம் தொடங்கும்முன், “சூப்பர் ஸ்டார் ரஜினிகாந்த்” என்ற வரைகலைக் காட்சி வரும் அல்லவா...?  அது அண்ணாமலை படத்தில்தான் முதன்முதலாக வந்தது. இந்த வரைகலையை திரையில் போடுவதற்கு, முதலில் ரஜினி ஒப்புக்கொள்ளவில்லையாம். நீண்ட தயக்கத்துக்கு பின், பாலசந்தரின் வற்புறுத்தலுக்கு பின் தான் ஒப்புக் கொண்டிருக்கிறார். அவர் மறுத்ததற்கு  அவர் வைத்த வாதம், “ரஜினி ஒரு பிராண்ட் ஆகிவிட்டால்... அதற்கு நான் தொடர்ந்து தீனி போடவேண்டும். அது மிகவும் கடினம்” என்பதே... அவர் வாதம் பொய்க்கவில்லை, ரஜினி என்னும் பிராண்டின் எதிர்பார்ப்பை ஈடுசெய்யமுடியாத அண்ணாமலைக்குப் பிறகு வந்த பாண்டியன் படம் எதிர்பார்த்த வெற்றியைப் பெற முடியவில்லை.

“பிம்பத்தை உடைத்து மீண்டும் எழுப்புதல்”

அண்ணாமலையில் கட்டமைக்கப்பட்ட பிம்பம் உடைவதைதான் ரஜினி விரும்பி இருக்கிறார். இதற்கு சினிமா என்னும் கலை சார்ந்த எந்தக் காரணமும் இல்லை. அந்தப் பிம்பம் உடைந்தால்தான், மீண்டும் அதை விட வலுவான பிம்பத்தைக் கட்டமைக்க முடியும் என்பதுதான் காரணம். அந்தப் பிம்பத்தை உடைக்க அவர் தேர்ந்தெடுத்தது, தெலுங்கு  “அலரி மொகுடு” திரைப்படம். இரண்டு மனைவிகள் உள்ள ஒரு நாயகனின் கதை. இதைத் தமிழாக்கம் செய்யலாம் என்று ரஜினி  கூறியபோது சுரேஷ் கிருஷ்ணா பதறிவிட்டாராம். அவர், “வேண்டாம். இது விஷப்பரிட்சை... நாம் முன்பே பேசியது போல ‘பாட்ஷா’ படத்தை செய்யலாம்” என்றிருக்கிறார். அதற்கு ரஜினி,  “இல்லை... நாம் அண்ணாமலையில் உண்டாக்கிய பிம்பத்தை உடைக்க வேண்டும். மக்களை மறக்கச் செய்யவேண்டும். அப்போதுதான், பாட்ஷா பார்வையாளன் மனதில் நிற்பான். அதற்கு நாம் 'அலரி மொகுடு' திரைப்படத்தை தமிழாக்கம் செய்யவேண்டும்” என்றிருக்கிறார்.  பாட்ஷாவிற்காக அவர் வடிவமைத்த செயல்திட்டம் தோற்கவில்லை.  ரஜினி என்னும் பிம்பத்தை வேறு வடிவில் வெளிப்படுத்திய, அலரி மொகுடின் தமிழ் பதிப்பான வீராவும் வெற்றி அடைந்தது. மீண்டும் ரஜினி பிம்பம் கட்டமைக்கப்பட்ட ‘பாட்ஷா’வும் மாபெரும் வெற்றி பெற்று, தமிழ் சினிமா வரலாற்றில் ஒரு மைல்கல் ஆனது.

வீராவில் அவர் இருமனைவிகளைக் கொண்ட நாயகனாக, குடும்பம் சார்ந்த ஒரு திரைப்படத்தில் நடித்திருந்தாலும், அந்த படத்துக்குப் பிறகும் அவர் பிம்பம் அப்படியேதான் இருந்தது.  எம்.ஜி.ஆரின் நெருங்கிய நண்பர் ஆர்.எம்.வீரப்பன் தான், ‘பாட்ஷா’ படத்தின் தயாரிப்பாளர்.  அவர், ரஜினியை ஆனந்த்ராஜ் மின்கம்பத்தில் கட்டி வைத்து அடிக்கும் காட்சிக்கு ஒப்புக்கொள்ளவே இல்லையாம். அவர் சொல்லிய காரணம், “எம்.ஜி.ஆருக்கு ரசிகர்கள் மத்தியில் இருந்த ஒரு பிம்பத்தை நான் ரஜினிக்கு பார்க்கிறேன். நிச்சயம் அவர் ரசிகர்கள் இதை ஒப்புக்கொள்ளமாட்டார்கள். என்னால், இந்தக் காட்சிக்கு சம்மதிக்கவே முடியாது” என்று கூறியுள்ளார். பின், ரஜினியே இதில் தலையிட்டுதான் இந்த காட்சிக்குச் சம்மதம் வாங்கி உள்ளார்.  “நாயகன் அந்தக் காட்சியில் அடிவாங்கினால் தான், பின் அந்த நாயகன் திரும்பி அடிக்கும் போது, ரசிகர்களின் மனநிலை உச்சத்தைத் தொடும்” என்றிருக்கிறார். அதுதானே நிகழ்ந்தது.

கபாலி வரை அதுதானே நிகழ்ந்து கொண்டும் இருக்கிறது. ரஜினி நிச்சயம் வெறும் சினிமா மட்டும் தெரிந்த நாயகன் இல்லை... ரசிகர்களின் உளவியல் அறிந்த நாயகன். அதனால்தான் அவரால், கதாநாயகிக்கு முக்கியத்துவம் தரும் சந்திரமுகியையும் தேர்ந்தெடுக்க முடிகிறது, வில்லனுக்குப் பயந்து ஓடும் வசீகரனாகவும் நடிக்க முடிகிறது.  அவரது முடிவுகள் சில நேரம் பிசகி இருக்கலாம் மறுப்பதற்கில்லை. ஆனால், ஒப்பீட்டளவில் மற்ற நாயகர்களைவிட, எம்.ஜி.ஆருக்கு பின் ரஜினிதான் ரசிகர்களின் உளவியலை நன்கு அறிந்திருக்கிறார்.
ரஜினி... உளவியல் அறிந்த நாயகன்!

தமிழக முதல்வர் ஜெயலலிதா மரணமடைந்துவிட்டார். தொடக்கம் முதலே அவருக்கு வழங்கப்படும் சிகிச்சைகள் குறித்து தெளிவாகச் சொல்லப்படவில்லை என்ற ஆதங்கம் மக்கள் மத்தியில் வலம் வருகிறது. 'பூரண நலத்துடன் முதல்வர் இருக்கிறார் என்று
சொல்லப்பட்டு வந்த நிலையில், திடீரென இதயத் துடிப்பு நின்று போனது ஏன்?' எனக் கேள்வி எழுப்புகின்றனர் மருத்துவர்கள்.

அப்போலோ மருத்துவமனையில் கடந்த செப்டம்பர் மாதம் 22-ம் தேதி அனுமதிக்கப்பட்டார் ஜெயலலிதா. தொடர்ந்து 75 நாட்கள் நடந்து வந்த சிகிச்சை பலன் அளிக்காமல் கடந்த 5-ம் தேதி மரணமடைந்துவிட்டார். அவரது மரணம் அ.தி.மு.கவினர் மத்தியிலும் பொதுமக்கள் மத்தியிலும் பலத்த சோகத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளது. "தனிநபர் விருப்பத்தையும் தாண்டி மக்கள் பணி பாதிக்கப்படும் பட்சத்தில் மக்கள் பிரதிநிதிகளின் உடல்நிலை குறித்த விஷயங்கள் பகிர்ந்து கொள்ளப்பட வேண்டும் எனச் சட்டம் சொல்கிறது. ஆனால், முதல்வர் ஜெயலலிதா விவகாரத்தில் மருத்துவமனையின் செயல்பாடுகள் அவ்வளவு திருப்தியாக இல்லை. பல கேள்விகளுக்கு பதிலே சொல்லப்படவில்லை" என ஆதங்கத்தோடு பேசினார் சூழலியலுக்கான மருத்துவர்கள் சங்கத்தின் புகழேந்தி. இது குறித்து அவர் விரிவாக நம்மிடம் பேசினார்.

"பேரறிஞர் அண்ணாவுக்கு உணவுக்குழாய் புற்றுநோய் பாதிப்பு ஏற்பட்டது. இதற்காக, வெளிநாடு சென்று மருத்துவ சிகிச்சையும் கதிர்வீச்சு சிகிச்சையும் எடுத்துக் கொண்டார். நாடு திரும்பிய அவருக்கு மீண்டும் மருத்துவச் சிக்கல்கள் ஏற்பட்ட நிலையில், என்ன செய்ய வேண்டும் என வெளிநாட்டு மருத்துவர்களிடம் ஆலோசனை கேட்கப்பட்டது. மீண்டும் அவருக்கு கதிர்வீச்சு சிகிச்சையே கொடுக்க பரிந்துரை செய்யப்பட்டது. அவரது மருத்துவ சிகிச்சையைக் கண்காணிக்க ஏற்படுத்தப்பட்ட குழுவில் இருந்த  டாக்டர் சுப்ரமணியம் இதை வன்மையாக எதிர்த்துள்ளார். 'அவருக்கு ஏற்கெனவே பரிந்துரைக்கப்பட்ட கதிர்வீச்சு கொடுக்கப்பட்டுள்ளது. மேற்படி கொடுத்தால் பின் விளைவுகள் ஏற்படும்' என எச்சரித்தும் கதிர்வீச்சு சிகிச்சை அளிக்கப்பட்டது. இதன் காரணமாக இதயத்தைச் சுற்றி நீர் கோர்த்து 1969 பிப்ரவரி 3-ம் தேதி அவர் இறக்க நேரிட்டது. அறிவியல் ரீதியான கதிர்வீச்சு தராமல் இருந்திருந்தால், இன்னும் சில காலம் அவர் உயிர் வாழ்ந்திருக்கக் கூடும். தவற்றின் மூலம் பாடம் கற்றுக் கொள்ளாவிட்டால் மீண்டும் மீண்டும் தவறு நிகழ வாய்ப்புள்ளது. அண்ணாதுரை பற்றிய மருத்துவ விஷயங்கள் மக்கள் கவனத்துக்குக் கொண்டு வரவில்லை. மீண்டும் தவறு நிகழக் கூடாது என்பதற்காகத்தான் டாக்டர்.சுப்ரமணியம் போன்றோர், இதை அழுத்தமாக சொல்லிவிட்டுச் சென்றனர். இப்போதெல்லாம் மருத்துவத்தின் மீதும் மக்கள் மீதும் காதல் கொண்ட மருத்துவர்களைப் பார்ப்பதே அரிதாக இருக்கிறது.

நோயாளியின் உரிமை, சட்டம்-ஒழுங்கு பிரச்னையை தவிர்த்தல் போன்ற பல்வேறு காரணங்களுக்காக மறைந்த முதலமைச்சர் எம்.ஜி.ஆருக்கு ஏற்பட்ட பக்கவாத பிரச்னையும் மக்கள் கவனத்துக்கு உடனடியாக கொண்டு வரப்படவில்லை. பின்னரே அது வெளிச்சத்துக்கு வந்தது. ஆனால், கடந்த டிசம்பர் 5-ம் தேதி மறைந்த முதலமைச்சர் ஜெயலலிதாவின் இறப்பில், மருத்துவரீதியான பல கேள்விகளுக்கு இதுவரையில் பதில் இல்லாமல் இருப்பது சோகத்தையும் மனவேதனையையும் மக்கள் மத்தியில் ஏற்படுத்தியுள்ளது.

அண்ணா போன்று அறிவியல்ரீதியான முடிவுகள் எடுக்கப்படவில்லையோ என்ற அச்சமே மேலோங்கியிருக்கிறது. ஜெயலலிதா மரணத்தில் மருத்துவரீதியாக ஏராளமான சந்தேகங்கள் அணிவகுத்து நிற்கின்றன" என விவரித்தவர், தொடர்ந்து, "டிசம்பர் 4-ம் தேதி மாலை அவருக்கு கார்டியாக் அரெஸ்ட் ஏற்பட்டு, இதயத் துடிப்பு தற்காலிகமாக நின்று போனது. அவர் மருத்துவர்களின் தீவிர கண்காணிப்பில் இருக்கிறார் என்று அப்போலோ மருத்துவமனை அறிக்கை வெளியிட்டது. மக்கள் குழம்பிப் போயிருந்த நிலையில், முதல்வருடைய உடல்நிலை மேலும் மோசமடைந்துவிட்டது எனவும் இதனால் எக்மோ (ECMO-Extra corporeal membrane oxygenation) சிகிச்சை அளிக்கப்பட்டு வருவதாகவும் மருத்துவ அறிக்கை வெளியானது. ஆனால், ஆச்சரியமாக அதற்கெல்லாம் சில தினங்களுக்கு முன்பு வெளியான அப்போலோ அறிக்கையில், 'அவர் பூரண குணமடைந்துவிட்டார். அவருடைய உறுப்புகள் (நுரையீரல் உள்பட) அனைத்தும் நன்றாகச் செயல்படுகின்றன' எனத் தெரிவிக்கப்பட்டிருந்தது.

உடல் உறுப்புகள் நன்றாகச் செயல்படும் நிலையில் Ventricular Fibrillation (வெண்டிரிகல் சரியாக சுருங்கி விரியாமல், புழு போன்ற நெளிவுத்தன்மை) ஏற்பட்டிருக்கலாம் என இதய நிபுணர்கள் கூறினர். இதை உறுதிப்படுத்த அப்போலோ அறிக்கையில் எந்தத் தகவலும் இல்லை. 'இவ்வாறு நிகழ்வது வழக்கமான ஒன்றல்ல' என நிபுணர்கள் கூறி வந்ததையும் நாம் கவனிக்க வேண்டும். Ventricular Fibrillation இருந்து கார்டியாக் அரெஸ்ட் நிகழக் காரணமாக இருந்த காரணிகள் எது? ஏன் இதுவரை மக்களுக்கு விளக்கப்படவில்லை? அது திடீரென நிகழ்ந்ததா அல்லது மெல்ல நிகழ்ந்ததா என்ற செய்திகளும் இல்லை. தற்காலிகமாக நின்ற இதயத் துடிப்பை சீராக்க எவ்வளவு காலம் ஆனது எனவும் அப்போலோ நிர்வாகம் விளக்கவில்லை.

அவரது உடல் பின்னடைவைச் சந்திக்க எவ்வளவு நேரம் ஆனது என்பது மருத்துவரீதியாக மிகமிக முக்கியமானவை. முதல்வரின் இதயத் துடிப்பு சீராக 40 நிமிடம் ஆனது என முதலில் செய்தி வெளியானது. அப்படியெனில் மூளைச் சாவு ஏற்படுவதைத் தடுத்திருக்க முடியாது. ஏனென்றால், 5 முதல் 8 நிமிடங்கள்தான் நமது மூளையால் ரத்த ஓட்டமின்றி உயிர் வாழ முடியும். அப்படியெனில் எக்மோ பொருத்தப்பட்டது உண்மையா? பொதுவாக மூளைச் சாவு ஏற்படுவதைத் தடுக்கவே எக்மோ கருவி பொருத்தப்படும். அன்று இரவு 11.30 மணிக்கு வெளியான அப்போலோ அறிக்கையில், 'முதல்வரின் உடலில் உள்ள பிற காரணங்களால் அவரைக் காப்பாற்ற முடியாமல் போனதாக' செய்தி வெளியானது. அந்த பிற காரணங்கள் எவை என்பது துளியளவுகூட விளக்கப்படவில்லை.

'கார்டியாக் அரெஸ்ட் வந்த ஒருவருக்கு முதலுதவி தராமல் தாமதிக்கும் ஒவ்வொரு நிமிடமும் உயிர் பிழைப்பதற்கான வாய்ப்பு பத்து சதவீதம் குறையும்' என மருத்துவம் சொல்கிறது. முதல்வருக்கு கார்டியாக் அரெஸ்ட் வந்தபோது, எக்மோ கருவி எங்கிருந்தது? முதல்வருக்கு அருகே கொண்டு செல்ல எவ்வளவு நேரமானது? அதை பொருத்துவதற்கு எவ்வளவு நேரமானது? கார்டியாக் அரெஸ்ட் ஏற்படுவதற்கு முந்தைய நாளில், முதல்வர் தொலைக்காட்சி பார்த்துக் கொண்டிருந்த நேரத்தில், மருத்துவர் அறைக்குள் நுழைந்தார். அப்போது அவருக்கு லேசான மூச்சுத் திணறல் ஏற்பட்டது என்று செய்தி வெளியானது. இன்னொரு தகவலோ, மருத்துவர் நுழையும்போது முதல்வர் அவரை வரவேற்கவோ புன்னகைக்கவோ இல்லை. அப்போதே அவருக்கு மூச்சுத் திணறல் இருந்ததாகவும் செய்திகள் வெளியாகின. அப்படியானால், அவருக்கு மூச்சுத் திணறல் ஏற்பட்டதை மருத்துவர்களோ நர்சுகளோ கவனிக்கவில்லையா? பகல் நேரத்தில் முதல்வருக்கு செயற்கை சுவாசம் அளிக்கப்படவில்லை என அப்போலோ அறிக்கை சொல்கிறது. எங்களுக்குக் கிடைத்த தகவலின்படி, சனிக்கிழமை இரவு முழுவதும் அவருக்கு செயற்கை சுவாசம் அளிக்கப்படவில்லை. இதன் விளைவாகவே இப்படியொரு நிலை ஏற்பட்டிருக்கலாம் என அச்சப்படுகிறோம். செயற்கை சுவாசத்தை மாற்றி அமைத்தது அப்போலோ இதய நோய் சிறப்பு மருத்துவர் ராபர்ட் மாவ். இது அவர் தன்னிச்சையாக எடுத்த முடிவா அல்லது உயர் மருத்துவ அதிகாரிகளுடன் கலந்து ஆலோசித்த முடிவா, யாருடைய உத்தரவின்பேரில் இவ்வாறு செய்யப்பட்டது என்பதையும் விளக்க வேண்டும்!" என்றார் ஆதங்கத்தோடு.